एज्रा 2
A oto są ludzie prowincji, którzy wyszli z niewoli i wygnania, uprowadzeni do Babilonu przez Nabuchodonozora, króla Babilonu, a powrócili oni do Jerozolimy i Judy – każdy do swojego miasta.
Przybyli razem z Zorobabelem, Jeszuą, Nehemiaszem, Serajaszem, Reelajaszem, Mardocheuszem, Bilszanem, Misparem, Bigwajem, Rechumem i Baaną. A oto liczba mężczyzn ludu Izraela:
Synów Parosza – dwa tysiące stu siedemdziesięciu dwóch;
Synów Szefatiasza – trzystu siedemdziesięciu dwóch;
Synów Aracha – siedmiuset siedemdziesięciu pięciu;
Synów Pachat-Moaba, synów Jeszuy i Joaba – dwa tysiące ośmiuset dwunastu;
Synów Elama – tysiąc dwustu pięćdziesięciu czterech;
Synów Zattua – dziewięciuset czterdziestu pięciu;
Synów Zakkaja – siedmiuset sześćdziesięciu;
Synów Baniego – sześciuset czterdziestu dwóch;
Synów Bebaja – sześciuset dwudziestu trzech;
Synów Azgada – tysiąc dwustu dwudziestu dwóch;
Synów Adonikama – sześciuset sześćdziesięciu sześciu;
Synów Bigwaja – dwa tysiące pięćdziesięciu sześciu;
Synów Adina – czterystu pięćdziesięciu czterech;
Synów Atera, z linii Ezechiasza – dziewięćdziesięciu ośmiu;
Synów Besaja – trzystu dwudziestu trzech;
Synów Jory – stu dwunastu;
Synów Chaszuma – dwustu dwudziestu trzech;
Synów Gibbara – dziewięćdziesięciu pięciu;
Synów z Betlejem – stu dwudziestu trzech;
Mężczyzn z Netofy – pięćdziesięciu sześciu;
Mężczyzn z Anatot – stu dwudziestu ośmiu;
Synów z Azmawet – czterdziestu dwóch;
Synów z Kiriat-Jearim, Kefiry i Beerot – siedmiuset czterdziestu trzech;
Synów z Rama i Geba – sześciuset dwudziestu jeden;
Mężczyzn z Mikmas – stu dwudziestu dwóch;
Mężczyzn z Betela i Aj – dwustu dwudziestu trzech;
Synów Nebo – pięćdziesięciu dwóch;
Synów Magbisza – stu pięćdziesięciu sześciu;
Synów drugiego Elama – tysiąc dwustu pięćdziesięciu czterech;
Synów Charima – trzystu dwudziestu;
Synów z Loda, Chadida i Ono – siedmiuset dwudziestu pięciu;
Synów z Jerycha – trzystu czterdziestu pięciu;
Synów Senai – trzy tysiące sześciuset trzydziestu.
Kapłani: synów Jedajasza, z domu Jeszuy – dziewięciuset siedemdziesięciu trzech;
Synów Immera – tysiąc pięćdziesięciu dwóch;
Synów Paszchura – tysiąc dwustu czterdziestu siedmiu;
Synów Charima – tysiąc siedemnastu.
Lewici: synów Jeszuy i Kadmiela, synów Hodawiasza – siedemdziesięciu czterech.
Śpiewacy: synów Asafa – stu dwudziestu ośmiu.
Synowie odźwiernych: synów Szalluma, synów Atera, synów Talmona, synów Akkuba, synów Chatity, synów Szobaja, wszystkich razem – stu trzydziestu dziewięciu.
Netinici: synów Sichy, synów Chasufy, synów Tabbaota;
Synów Kerosa, synów Sijachy, synów Padona;
Synów Lebany, synów Hagaby, synów Akkuba;
Synów Chagaba, synów Szalmaja, synów Chanana;
Synów Giddela, synów Gachara, synów Reajasza;
Synów Resina, synów Nekody, synów Gazzama;
Synów Uzzy, synów Paseacha, synów Besaja;
Synów Asny, synów Mehunima, synów Nefusima;
Synów Bakbuka, synów Chakufy, synów Charchura;
Synów Basluta, synów Mechidy, synów Charszy;
Synów Barkosa, synów Sisery, synów Tamacha;
Synów Nesjacha, synów Chatify;
Synów sług Salomona, synów Sotaja, synów Sofereta, synów Perudy;
Synów Jaali, synów Darkona, synów Giddela;
Synów Szefatiasza, synów Chattila, synów Pocheret-Hassebaima, synów Amiego;
Wszystkich Netinitów oraz synów sług Salomona – trzystu dziewięćdziesięciu dwóch.
A oto ci, którzy wyruszyli z Tel-Melach, Telcharsa, Keruba, Addan i Immer, ale nie mogli wykazać pochodzenia domu swoich ojców ani swego potomstwa – czy są z Izraela.
Synów Delajasza, synów Tobiasza, synów Nekody – sześciuset pięćdziesięciu dwóch.
A synowie kapłanów: synowie Chobajasza, synowie Kosa, synowie Barzillaja, który pojął za żonę jedną z córek Barzillaja Gileadczyka i przybrał jego imię;
Ci szukali swego opisu w rodowodach, ale go nie znaleźli. Zostali więc jako nieczyści wykluczeni z kapłaństwa.
I Tirszata zakazał im spożywać z rzeczy najświętszych, dopóki nie powstanie kapłan z Urim i z Tummim.
Całe to zgromadzenie liczyło czterdzieści dwa tysiące trzysta sześćdziesiąt osób;
Nie licząc ich sług i służących, których było siedem tysięcy trzysta trzydzieści siedem, a między nimi znajdowało się dwieście śpiewaków i śpiewaczek.
Koni mieli siedemset trzydzieści sześć, mułów – dwieście czterdzieści pięć;
Wielbłądów – czterysta trzydzieści pięć, osłów – sześć tysięcy siedemset dwadzieścia.
A niektórzy z naczelników rodów, gdy przyszli do domu PANA, który był w Jerozolimie, składali dobrowolne dary, aby odbudować dom Boży na jego miejscu.
Według swoich możliwości dali do skarbca na odbudowę sześćdziesiąt jeden tysięcy drachm złota, pięć tysięcy min srebra i sto szat kapłańskich.
A więc kapłani, Lewici i część ludu oraz śpiewacy, odźwierni i Netinici zamieszkali w swoich miastach, a cała reszta Izraela w swoich miastach.