במדבר (Bamidbar) 7

W dniu, w którym Mojżesz zakończył wznoszenie przybytku, namaścił go i poświęcił wraz ze wszystkimi jego sprzętami, a także ołtarz ze wszystkimi jego naczyniami, namaścił je i poświęcił.

Naczelnicy Izraela, głowy domów swoich ojców, którzy byli naczelnikami z każdego pokolenia i przełożonymi nad tymi, którzy zostali spisani, złożyli ofiary.

Przynieśli swoje ofiary przed PANA: sześć krytych wozów, dwanaście wołów, po jednym wozie na dwóch naczelników i po jednym wole na każdego, i przyprowadzili to przed przybytek.

Wtedy PAN powiedział do Mojżesza:

Weź to od nich na potrzebę służby w Namiocie Zgromadzenia i oddaj to Lewitom, każdemu według potrzeby jego służby.

Mojżesz wziął więc te wozy i woły i oddał je Lewitom.

Dwa wozy i cztery woły dał synom Gerszona według potrzeby ich służby.

Cztery zaś wozy i osiem wołów dał synom Merariego według potrzeby ich służby, pod nadzorem Itamara, syna kapłana Aarona.

Ale synom Kehata nie dał nic, bo ich służba w świątyni polegała na noszeniu na ramionach.

Naczelnicy ofiarowali swoje dary przed ołtarzem na jego poświęcenie, w tym dniu, w którym został namaszczony.

I PAN powiedział do Mojżesza: Niech złożą swoje ofiary, inny naczelnik każdego dnia, na poświęcenie ołtarza.

Pierwszego dnia swoją ofiarę złożył Nachszon, syn Amminadaba, z pokolenia Judy.

A jego ofiarę stanowiły: jedna srebrna misa wagi stu trzydziestu syklów, jedna srebrna czasza wagi siedemdziesięciu syklów według sykla świątynnego, obydwie pełne mąki pszennej zmieszanej z oliwą, na ofiarę pokarmową;

Jedna czara z dziesięciu syklów złota pełna kadzidła;

Jeden młody cielec, jeden baran i jedno roczne jagnię na ofiarę całopalną;

Jeden kozioł z kóz na ofiarę za grzech;

A na ofiarę pojednawczą – dwa woły, pięć baranów, pięć kozłów i pięć jednorocznych jagniąt. To była ofiara Nachszona, syna Amminadaba.

Drugiego dnia ofiarę złożył Netaneel, syn Suara, naczelnik z pokolenia Issachara.

Złożył on w ofierze jedną srebrną misę wagi stu trzydziestu syklów, jedną srebrną czaszę wagi siedemdziesięciu syklów według sykla świątynnego, obydwie pełne mąki pszennej zmieszanej z oliwą, na ofiarę pokarmową;

Jedną czarę z dziesięciu syklów złota pełną kadzidła;

Jednego młodego cielca, jednego barana i jedno roczne jagnię na ofiarę całopalną;

Jednego kozła z kóz na ofiarę za grzech;

A na ofiarę pojednawczą – dwa woły, pięć baranów, pięć kozłów i pięć jednorocznych jagniąt. To była ofiara Netaneela, syna Suara.

Trzeciego dnia ofiarę złożył naczelnik synów Zebulona Eliab, syn Chelona.

Jego ofiarę stanowiły: jedna srebrna misa wagi stu trzydziestu syklów, jedna srebrna czasza wagi siedemdziesięciu syklów według sykla świątynnego, obydwie pełne mąki pszennej zmieszanej z oliwą, na ofiarę pokarmową;

Jedna czara z dziesięciu syklów złota pełna kadzidła;

Jeden młody cielec, jeden baran i jedno roczne jagnię na ofiarę całopalną;

Jeden kozioł z kóz na ofiarę za grzech;

A na ofiarę pojednawczą – dwa woły, pięć baranów, pięć kozłów i pięć jednorocznych jagniąt. To była ofiara Eliaba, syna Chelona.

Czwartego dnia ofiarę złożył naczelnik synów Rubena Elizur, syn Szedeura.

Jego ofiarę stanowiły: jedna srebrna misa wagi stu trzydziestu syklów, jedna srebrna czasza wagi siedemdziesięciu syklów według sykla świątynnego, obydwie pełne mąki pszennej zmieszanej z oliwą, na ofiarę pokarmową;

Jedna czara z dziesięciu syklów złota pełna kadzidła;

Jeden młody cielec, jeden baran i jedno roczne jagnię na ofiarę całopalną;

Jeden kozioł z kóz na ofiarę za grzech;

A na ofiarę pojednawczą – dwa woły, pięć baranów, pięć kozłów i pięć jednorocznych jagniąt. To była ofiara Elizura, syna Szedeura.

Piątego dnia ofiarę złożył naczelnik synów Symeona Szelumiel, syn Suriszaddaja.

Jego ofiarę stanowiły: jedna srebrna misa wagi stu trzydziestu syklów, jedna srebrna czasza wagi siedemdziesięciu syklów według sykla świątynnego, obydwie pełne mąki pszennej zmieszanej z oliwą, na ofiarę pokarmową;

Jedna czara z dziesięciu syklów złota pełna kadzidła;

Jeden młody cielec, jeden baran i jedno roczne jagnię na ofiarę całopalną;

Jeden kozioł z kóz na ofiarę za grzech;

A na ofiarę pojednawczą – dwa woły, pięć baranów, pięć kozłów i pięć jednorocznych jagniąt. To była ofiara Szelumiela, syna Suriszaddaja.

Szóstego dnia ofiarę złożył naczelny synów Gada Eliasaf, syn Deuela.

Jego ofiarę stanowiły: jedna srebrna misa wagi stu trzydziestu syklów, jedna srebrna czasza wagi siedemdziesięciu syklów według sykla świątynnego, obydwie pełne mąki pszennej zmieszanej z oliwą, na ofiarę pokarmową;

Jedna czara z dziesięciu syklów złota pełna kadzidła;

Jeden młody cielec, jeden baran i jedno roczne jagnię na ofiarę całopalną;

Jeden kozioł z kóz na ofiarę za grzech;

A na ofiarę pojednawczą – dwa woły, pięć baranów, pięć kozłów i pięć jednorocznych jagniąt. To była ofiara Eliasafa, syna Deuela.

Siódmego dnia ofiarę złożył naczelnik synów Efraima Eliszama, syn Ammihuda.