Cantico dei Cantici 2
محبوبه: من نرگس شارون و سوسن وادیها هستم.
محبوب: چنانكه سوسن در میان خارها همچنان محبوبه من در میان دختران است.
محبوبه: چنانكه سیب در میان درختان جنگل، همچنان محبوب من در میان پسران است. در سایه وی به شادمانی نشستم و میوه‌اش برای كامم شیرین بود.
مرا به میخانه آورد و عَلَم وی بالای سر من محبّت بود.
مرا به قرصهای كشمش تقویت دهید و مرا به سیبها تازه سازید، زیرا كه من از عشق بیمار هستم.
دست چپش در زیر سر من است و دست راستش مرا در آغوش می‌كشد.
ای دختران اورشلیم، شما را به غزالها و آهوهای صحرا قسم می‌دهم كه محبوب مرا تا خودش نخواهد بیدار نكنید و برنینگیزانید.
آواز محبوب من است، اینك بر كوهها جستان و بر تلّها خیزان می‌آید.
محبوب من مانند غزال یا بچه آهو است. اینك او در عقب دیوار ما ایستاده، از پنجره‌ها می‌نگرد و از شبكه‌ها خویشتن را نمایان می‌سازد.
محبوب من مرا خطاب كرده، گفت: «ای محبوبه من و ای زیبایی من برخیز و بیا.
زیرا اینك زمستان گذشته و باران تمام شده و رفته است.
گلها بر زمین ظاهر شده و زمان اَلحان رسیده و آواز فاخته در ولایت ما شنیده می‌شود.
درخت انجیر میوه خود را می‌رساند و موها گل آورده، رایحه خوش می‌دهد. ای محبوبه من و ای زیبایی من، برخیز و بیا.»
محبوب: ای كبوتر من كه در شكافهای صخره و در ستر سنگهای خارا هستی، چهره خود را به من بنما و آوازت را به من بشنوان زیرا كه آواز تو لذیذ و چهره‌ات خوشنما است.
شغالها، شغالهای كوچك را كه تاكستانها را خراب می‌كنند برای ما بگیرید، زیرا كه تاكستانهای ما گل آورده است.
محبوبه: محبوبم از آن من است و من از آن وی هستم. در میان سوسنها می‌چراند.
ای محبوب من، برگرد و تا نسیم روز بوزد و سایه‌ها بگریزد، (مانند) غزال یا بچه آهو بر كوههای باتر باش.