Deuteronomio 34
و موسی از عربات موآب، به كوه نبو، بر قلۀ فسجه كه در مقابل اریحاست برآمد، و خداوند تمامی زمین را، از جلعاد تا دان، به او نشان داد.
و تمامی نفتالی و زمین افرایم و منسی و تمامی زمین یهودا را تا دریای مغربی.
و جنوب را و میدان درۀ اریحا را كه شهر نخلستان است تا صوغر.
و خداوند وی را گفت: «این است زمینی كه برای ابراهیم و اسحاق و یعقوب قسم خورده، گفتم كه این را به ذریت تو خواهم داد، تو را اجازت دادم كه به چشم خود آن را ببینی لیكن به آنجا عبور نخواهی كرد.»
پس موسی بندۀ خداوند در آنجا به زمین موآب برحسب قول خداوند مرد.
و او را در زمین موآب در مقابل بیت‌فعور، در دره دفن كرد، و احدی قبر او را تا امروز ندانسته است.
و موسی چون وفات یافت، صد و بیست سال داشت، و نه چشمش تار، و نه قوتش كم شده بود.
و بنی‌اسرائیل برای موسی در عربات موآب سی روز ماتم گرفتند. پس روزهای ماتم و نوحه‌گری برای موسی سپری گشت.
و یوشع بن‌نون از روح حكمت مملو بود، چونكه موسی دستهای خود را بر او نهاده بود. و بنی‌اسرائیل او را اطاعت نمودند، و برحسب آنچه خداوند به موسی امر فرموده بود، عمل كردند.
و نبـی‌ای مثـل موسی تا بحـال در اسرائیل‌برنخاسته است كه خداوند او را روبرو شناخته باشد،
در جمیع آیات و معجزاتی كه خداوند او را فرستاد تا آنها را در زمین مصر به فرعون وجمیع بندگانش و تمامی زمینش بنماید،
و در تمامی دست قوی، و جمیع آن هیبت عظیم كه موسی در نظر همۀ اسرائیل نمود.