Job 35
و الِیهو باز متكلّم شده، گفت:
«آیا این را انصاف می‌شماری كه گفتی من از خدا عادل‌تر هستم؟
زیرا گفته‌ای برای تو چه فایده خواهد شد، و به چه چیز بیشتر از گناهم منفعت خواهم یافت.
من تو را جواب می‌گویم و رفقایت را با تو.
به سوی آسمانها نظر كن و ببین و افلاك را ملاحظه نما كه از تو بلندترند.
اگر گناه كردی به او چه رسانیدی؟ و اگر تقصیرهای تو بسیار شد برای وی چه كردی؟
اگر بی‌گناه شدی به او چه بخشیدی؟ و یا از دست تو چه چیز را گرفته است؟
شرارت تو به مردی چون تو (ضرر می‌رساند) و عدالت تو به بنی‌آدم (فایده می‌رساند).
از كثرت ظلمها فریاد برمی‌آورند و از دست زورآوران استغاثه می‌كنند،
و كسی نمی‌گوید كه خدای آفریننده من كجا است كه شبانگاه سرودها می‌بخشد
و ما را از بهایم زمین تعلیم می‌دهد، و از پرندگان آسمان حكمت می‌بخشد.
پس به سبب تكبّر شریران فریاد می‌كنند امّا او اجابت نمی‌نماید،
زیرا خدا بطالت را نمی‌شنود و قادر مطلق برآن ملاحظه نمی‌فرماید.
هرچند می‌گویی كه او را نمی‌بینم، لیكن دعوی در حضور وی است. پس منتظر او باش.
و امّا الا´ن از این سبب كه در غضب خویش مطالبه نمی‌كند و به كثرت گناه اعتنا نمی‌نماید،
از این جهت ایوب دهان خود را به بطالت می‌گشاید و بدون معرفت سخنان بسیار می‌گوید.»