Притчи 5

5

Synu mój, zważaj na moją mądrość i nakłoń twego ucha ku mojemu rozumowi;

2

Abyś zachował rozwagę i aby twoje wargi strzegły wiedzy.

3

Bo wargi obcej kobiety ociekają miodem, a jej usta gładsze są niż oliwa;

4

Lecz jej koniec jest gorzki jak piołun, ostry jak miecz obosieczny.

5

Jej nogi zstępują do śmierci, jej kroki prowadzą do piekła.

6

Abyś nie rozważał ścieżki życia, jej drogi są tak niestałe, że nie poznasz ich.

7

Teraz więc, synowie, słuchajcie mnie i nie odstępujcie od słów moich ust.

8

Oddal od niej swą drogę i nie zbliżaj się do drzwi jej domu;

9

Abyś nie oddał obcym twojej sławy, a twoich lat okrutnikowi;

10

Aby obcy nie nasycili się twoim dobytkiem, a twój dorobek nie został w cudzym domu;

11

I abyś nie jęczał u kresu swych dni, gdy twoja skóra i ciało będą zniszczone;

12

I nie musiał powiedzieć: O, jakże nienawidziłem karności i moje serce gardziło upomnieniem!

13

Nie słuchałem głosu moich wychowawców i nie nakłaniałem ucha ku tym, którzy mnie nauczali!

14

O mało co nie wpadłem we wszelkie nieszczęście wśród zebrania i zgromadzenia.

15

Pij wodę z własnego zdroju i wody płynące z twojego źródła!

16

Niech rozproszą się twoje źródła, a po ulicach strumienie wód.

17

Niech należą tylko do ciebie, a nie do obcych wraz z tobą.

18

Niech twój zdrój będzie błogosławiony i ciesz się żoną twojej młodości.

19

Niech będzie jak wdzięczna łania i rozkoszna sarna; niech jej piersi zawsze cię nasycają, nieustannie zachwycaj się jej miłością.

20

Dlaczego, synu mój, masz zachwycać się obcą kobietą i obejmować piersi cudzej?

21

Gdyż drogi człowieka są przed oczami PANA i waży on wszystkie jego ścieżki.

22

Niegodziwego schwytają jego własne nieprawości i uwikła się w powrozy swego grzechu.

23

Umrze z braku karności i będzie błądził z powodu swojej wielkiej głupoty.