नीतिवचन 6
Synu mój, jeśli poręczyłeś za swego bliźniego i dałeś porękę za obcego;
Związałeś się słowami ust twoich, schwytany jesteś mową twoich ust.
Uczyń więc tak, synu mój, uwolnij się, gdy wpadłeś w ręce swego bliźniego; idź, upokórz się i nalegaj na twego bliźniego.
Nie daj snu swoim oczom i nie pozwól powiekom drzemać.
Uwolnij się jak sarna z rąk myśliwego i jak ptak z ręki ptasznika.
Idź do mrówki, leniwcze, przypatrz się jej drogom i bądź mądry;
Chociaż nie ma ona wodza ani przełożonego, ani pana;
To w lecie przygotowuje swój pokarm i gromadzi w żniwa swą żywność.
Jak długo będziesz leżał, leniwcze? Kiedy wstaniesz ze swego snu?
Jeszcze trochę snu, trochę drzemania, trochę założenia rąk, aby zasnąć;
A twoje ubóstwo przyjdzie jak podróżny i twój niedostatek jak mąż uzbrojony.
Człowiek nikczemny i niegodziwy chodzi z przewrotnością na ustach;
Mruga swymi oczyma, mówi swymi nogami, wskazuje swymi palcami;
Przewrotność jest w jego sercu, stale knuje zło i sieje niezgodę.
Dlatego nagle spadnie na niego nieszczęście; nagle zostanie złamany i pozbawiony ratunku.
Jest sześć rzeczy, których nienawidzi PAN, siedem budzi w nim odrazę:
Wyniosłe oczy, kłamliwy język i ręce, które przelewają krew niewinną;
Serce, które knuje złe myśli; nogi, które spiesznie biegną do zła;
Fałszywy świadek, który mówi kłamstwa, i ten, który sieje niezgodę między braćmi.
Synu mój, strzeż przykazania twego ojca i nie odrzucaj prawa twojej matki.
Przywiąż je na zawsze do serca twego i zawieś je sobie na szyi.
Gdy będziesz chodził, poprowadzi cię; gdy zaśniesz, strzec cię będzie, a gdy się obudzisz, będzie mówić do ciebie;
Bo przykazanie jest pochodnią, prawo światłością, a upomnienia do karności są drogą życia;
Aby cię strzegły przed złą kobietą i przed gładkim językiem obcej kobiety.
Nie pożądaj w twoim sercu jej piękności i niech cię nie łowi swymi powiekami.
Bo dla kobiety nierządnej zubożeje człowiek o kawałek chleba, a żona cudzołożna czyha na cenne życie.
Czy może ktoś wziąć ogień w zanadrze, a jego szaty się nie spalą?
Czy może ktoś chodzić po rozżarzonych węglach, a jego nogi się nie poparzą?
Tak ten, kto wchodzi do żony swego bliźniego; ktokolwiek ją dotknie, nie będzie bez winy.
Nie pogardza się złodziejem, jeśli kradnie, by nasycić swoją duszę, będąc głodnym;
Ale jeśli go złapią, zwróci siedmiokrotnie albo odda cały dobytek swego domu.
Lecz kto cudzołoży z kobietą, jest pozbawiony rozsądku; kto tak robi, gubi swoją duszę.
Znajdzie chłostę i wstyd, a jego hańba nie będzie zmazana.
Bo zazdrość rozpala gniew mężczyzny i nie będzie pobłażał w dniu zemsty.
Nie będzie miał względu na żaden okup i nie przyjmie darów, choćbyś najwięcej mu dawał.