箴言 12
Ten, kto miłuje napomnienie – miłuje wiedzę; a kto nienawidzi przygany – jest bezmyślnym.
Dobry zyskuje upodobanie u WIEKUISTEGO; lecz potępia On podstępnego człowieka.
Człowiek nie utwierdzi się niegodziwością; lecz korzeń sprawiedliwych się nie zachwieje.
Dzielna kobieta jest koroną swojego męża; ale niczym zgnilizna w jego kościach – gnuśna.
Zamysły sprawiedliwych są wymierzone ku prawości; knowania niegodziwych ku szalbierstwu.
Mowy niegodziwych to czyhanie na krew; sprawiedliwych ocalają ich usta.
Złoczyńcy bywają powaleni, więc ich nie będzie; ale dom sprawiedliwych się utrzyma.
Mąż bywa chwalony w miarę swojego rozumu; a kto jest przewrotnego serca, popadnie w pogardę.
Lepiej temu, który się sam uniża, chociaż posiada sługę, niż temu, co się panoszy, chociaż brakuje mu chleba.
Sprawiedliwy dba o życie swojego bydlęcia, a wnętrze niegodziwych jest srogie.
Kto uprawia swą rolę nasyci się chlebem; lecz bezmyślnym jest ten, co ugania się za marnościami.
Niegodziwy tęskni za połowem złych; ale korzeń sprawiedliwych wyda swój plon.
W uchybieniu ust jest sieć dla złoczyńcy, lecz sprawiedliwy unika biedy.
Z plonu swych ust każdy nasyca się dobrem; a o czym świadczą ręce człowieka – to bywa mu oddane.
Droga głupiego wydaje mu się prawą; a mądry słucha rady.
Gniew głupca objawia się niezwłocznie; jednak mądry ukrywa zniewagę.
Kto mówi rzetelnie – świadczy o sprawiedliwości; lecz fałszywy świadek głosi matactwo.
Niejeden mówi jakby kłuł mieczem; a mowa mędrców niesie ukojenie.
Mowa prawdy utrzyma się na wieki, ale kłamliwy język tylko na mrugnięcie oka.
Ułuda prowadzi serce tych, co knują zło; a pewna radość dla tych, co doradzają pokój.
Żadne nieszczęście nie spotka sprawiedliwego, a niegodziwi przesyceni są niedolą.
Ohydą dla WIEKUISTEGO są kłamliwe usta; a ci, co dochowują wierności, dostępują Jego upodobania.
Wrażliwy człowiek tai swą wiedzę, a serce głupców wygłasza swą niedorzeczność.
Ręka skrzętnych będzie panować, a opieszała stanie się hołdowniczą.
Troska w sercu człowieka je gnębi, ale życzliwe słowo je pociesza.
Więcej niż bliźni posiada sprawiedliwy, a droga niegodziwych wyprowadzi ich na tułactwo.
Opieszałość nie złowi sobie zdobyczy, ale pilny człowiek posiada cenny skarb.
Na drodze sprawiedliwych jest życie, a kierunek tej ścieżki to nieśmiertelność.