Hiob 26
A Hiob tak odpowiedział:
Jakże uratowałeś tego, który nie ma mocy? Jakże wybawiłeś ramię, które nie ma siły?
Jakże doradziłeś temu, który nie ma mądrości? Jakże dokładnie nauczyłeś tej sprawy?
Komu powiedziałeś te słowa? Czyj to duch wyszedł od ciebie?
Rzeczy martwe rodzą się pod wodami oraz ich mieszkańcy.
Piekło jest odkryte przed nim i zatracenie nie ma przykrycia.
Rozciągnął północ nad pustym miejscem i ziemię zawiesił na niczym.
Zawiązuje wody w swoich obłokach, a obłok nie pęka pod nimi.
Zatrzymuje widok swego tronu, rozciąga nad nim swój obłok.
Wodom nakreślił granice, aż nastąpi koniec światłości i ciemności.
Filary niebios trzęsą się i zdumiewają się jego gromem.
Swoją mocą dzieli morze, a swoją roztropnością uśmierza jego nawałnicę.
Swoim duchem przyozdobił niebiosa, a jego ręka stworzyła pokrzywionego węża.
Oto tylko cząstka jego dróg, ale jakże mało o nim słyszymy! A kto pojmie grzmot jego wielkiej potęgi?