Hiob 28
Doprawdy, istnieją złoża, z których pochodzi srebro, i miejsca, gdzie złoto się oczyszcza.
Żelazo się wydobywa z ziemi, a miedź wytapia z kamienia.
Kładzie się kres ciemności i przeszukuje się wszystko dokładnie, kamienie leżące w ciemności i cieniu śmierci.
Rzeka wyleje ze swego miejsca, tak że nie sposób ją przejść, zostaje jednak zahamowana przemysłem człowieka i odchodzi.
Z ziemi pochodzi chleb, lecz pod nią zamienia się jakby w ogień.
Jej kamienie zawierają szafiry i piasek złoty;
Ścieżki do nich nie zna ptak ani nie widziało jej oko sępa.
Nie kroczą po niej dzikie zwierzęta ani lew nią nie przeszedł.
Wyciąga swą rękę po krzemień, wywraca góry od korzenia;
Ze skał wykuwa strumienie, a jego oko wypatruje każdej kosztownej rzeczy.
Nie pozwala rozlewać się rzekom, a ukryte rzeczy wywodzi na światło.
Ale gdzie można znaleźć mądrość? Gdzie znajduje się miejsce rozumu?
Człowiek nie zna jej ceny ani nie można jej znaleźć w ziemi żyjących.
Głębia mówi: Nie ma jej we mnie. Morze powiada: U mnie też jej nie ma.
Nie nabywa się jej za szczere złoto ani nie odważa się zapłaty za nią w srebrze.
Nie można jej wycenić w złocie z Ofiru ani w onyksie drogocennym, ani w szafirze.
Złoto i kryształ nie dorównają jej, nie można jej wymienić na klejnoty z czystego złota.
Nie wypada wspominać o koralach i perłach, bo nabycie mądrości przewyższa perły.
Nie dorówna jej topaz z Etiopii i nie można jej wycenić w szczerym złocie.
Skąd więc mądrość pochodzi? I gdzie znajduje się miejsce rozumu?
Przecież jest zakryta dla oczu wszystkich żyjących i utajona przed ptactwem niebieskim.
Zniszczenie i śmierć mówią: Własnymi uszami usłyszałyśmy o jej sławie.
Bóg rozumie jej drogę, on zna jej miejsce.
On bowiem patrzy na krańce ziemi i widzi wszystko, co jest pod niebem.
Określił wagę wiatrom i odważył miarą wody.
Gdy ustanowił prawo dla deszczu i drogę dla błyskawicy gromu;
Wtedy ją widział i ogłosił; przygotował ją i przebadał.
A do człowieka powiedział: Oto bojaźń Pana, ona jest mądrością, a odstąpienie od zła jest rozumem.