Psalmen 107
Wysławiajcie PANA, bo jest dobry, bo jego miłosierdzie trwa na wieki.
Niech to mówią odkupieni przez PANA, ci, których odkupił z ręki wroga;
I zgromadził z ziem, ze wschodu i zachodu, z północy i południa.
Błądzili po pustyni, po bezdrożnym pustkowiu, nie znajdując miasta, gdzie mogliby zamieszkać.
Byli głodni i spragnieni, aż omdlewała w nich dusza.
A gdy zawołali do PANA w swoim utrapieniu, uwolnił ich z ucisku;
I prowadził ich prostą drogą, aby doszli do miasta, w którym mogliby zamieszkać.
Niech wysławiają PANA za jego miłosierdzie i cudowne dzieła wobec synów ludzkich;
Bo napoił spragnioną duszę, a głodną duszę napełnił dobrami.
Siedzieli w ciemności i w cieniu śmierci, spętani nędzą i żelazem;
Bo buntowali się przeciw słowom Boga i pogardzili radą Najwyższego.
Dlatego upokorzył ich serce trudem, upadli, a nie było nikogo, kto by im pomógł.
A gdy wołali do PANA w swoim utrapieniu, wybawił ich z ucisku;
Wyprowadził ich z ciemności i z cienia śmierci, a ich pęta rozerwał.
Niech wysławiają PANA za jego miłosierdzie i za cudowne dzieła wobec synów ludzkich.
Bo skruszył bramy spiżowe i połamał żelazne rygle.
Głupcy z powodu swej występnej drogi i nieprawości doznają utrapień.
Ich dusza brzydzi się wszelkim pokarmem i zbliżają się do bram śmierci.
A gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
Posłał swoje słowo i uzdrowił ich, i wybawił ich z grobu.
Niech wysławiają PANA za jego miłosierdzie i cudowne dzieła wobec synów ludzkich;
I niech składają ofiary dziękczynienia, i głoszą z radością jego dzieła.
Ci, którzy na statkach wyruszają w morze, handlujący na wielkich wodach;
Widzą dzieła PANA i jego cuda w głębinach.
Gdy daje rozkaz, powstaje wicher i podnoszą się fale morskie.
Oni wstępują aż do nieba i zstępują w głębiny, tak że ich dusza mdleje w niebezpieczeństwie.
Chwieją się i zataczają jak pijany, a cała ich mądrość zanika.
Gdy wołają do PANA w swoim utrapieniu, wybawia ich z udręczeń.
Zamienia burzę w ciszę, tak że uspokajają się jej fale.
Wtedy oni weselą się, że ucichły; i tak przyprowadza ich do upragnionego portu.
Niech wysławiają PANA za jego miłosierdzie i cudowne dzieła wobec synów ludzkich.
Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu i w radzie starszych niech go chwalą.
Zamienia rzeki w pustynię, a źródła wód w suchą ziemię;
Ziemię urodzajną zamienia w jałową z powodu niegodziwości tych, którzy w niej mieszkają.
Pustynię zamienia w jezioro, a suchą ziemię w źródła wód.
I osadza tam głodnych, aby zakładali miasta do zamieszkania;
I obsiewali pole, sadzili winnice i zbierali obfity plon.
Błogosławi im tak, że bardzo się rozmnażają, i nie zmniejsza liczebności ich bydła.
Ale potem maleje ich liczba i upokorzeni są uciskiem, nędzą i utrapieniem;
On wylewa wzgardę na władców i sprawia, że błądzą po bezdrożach pustkowia.
Lecz podnosi nędznego z utrapienia i rozmnaża jego rodzinę jak stado.
Widząc to, prawi rozweselą się, a wszelka nieprawość zamknie swe usta.
Kto jest tak mądry, aby tego upatrywał i rozumiał litość PANA?