Psalms 73
Psalm Asafa. Doprawdy Bóg jest dobry dla Izraela; dla tych, którzy są czystego serca.
Ale moje nogi niemal się potknęły, moje kroki omal się nie zachwiały;
Bo zazdrościłem głupcom, widząc pomyślność niegodziwych.
Nie mają bowiem więzów aż do śmierci, ale w całości zostaje ich siła.
Nie doznają trudu ludzkiego ani cierpień jak inni ludzie.
Dlatego są opasani pychą jak złotym łańcuchem i odziani w okrucieństwo jak w szatę ozdobną.
Ich oczy wystają od tłuszczu; mają więcej niż serce mogłoby sobie życzyć.
Oddali się rozpuście i mówią przewrotnie o ucisku, mówią wyniośle.
Zwracają swe usta przeciwko niebu, a ich język krąży po ziemi.
Dlatego jego lud wraca dotąd i obficie leją się na nich wody;
Bo mówią: Jakże Bóg może o tym wiedzieć? Czy Najwyższy ma wiedzę?
Oto ci są niegodziwi, a powodzi im się na świecie i pomnażają bogactwa.
A więc na próżno oczyściłem swoje serce i w niewinności obmywałem ręce.
Cały dzień bowiem znoszę cierpienia i co rano jestem chłostany.
Gdybym powiedział: Będę mówił tak samo, skrzywdziłbym ród twoich synów.
Starałem się to rozumieć, ale było dla mnie zbyt trudne;
Aż wszedłem do świątyni Bożej i tu zrozumiałem, jaki jest ich koniec.
Doprawdy na śliskich miejscach ich postawiłeś i strącasz ich na zatracenie.
Oto jak doznali zguby! Nagle niszczeją, strawieni przerażeniem.
Jak sen po przebudzeniu, Panie, gdy się ockniesz, wzgardzisz ich obrazem.
Gdy gorycz miałem w sercu, a w nerkach czułem kłucie;
Byłem głupi i nic nie rozumiałem, byłem przed tobą jak zwierzę.
A jednak zawsze jestem z tobą, bo mnie trzymałeś za prawą rękę.
Poprowadzisz mnie według swej rady, a potem przyjmiesz mnie do chwały.
Kogo innego mam w niebie? I na ziemi oprócz ciebie w nikim innym nie mam upodobania.
Choć moje ciało i serce ustanie, Bóg jest skałą mego serca i moim dziedzictwem na wieki.
Oto bowiem ci, którzy się oddalają od ciebie, zginą; wytracasz tych, którzy cudzołożą, odstępując od ciebie.
Mnie zaś dobrze jest zbliżyć się do Boga; pokładam w Panu BOGU moją ufność, aby opowiadać wszystkie jego dzieła.