Psalms 80
{برای سالار مغنیان. شهادتی بر سوسنها. مزمور آساف} ای شبانِ اسرائیل بشنو! ای که یوسف را مثل گله رعایت می‌کنی! ای که بر کروبیین جلوس نموده‌ای، تجلی فرما!
به حضور افرایم و بنیامین و مَنَسی، توانایی خود را برانگیز و برای نجات ما بیا!
ای خدا ما را باز آور و روی خود را روشن کن تا نجات یابیم!
ای یهوه، خدای صبایوت، تا به کی به دعای قوم خویش غضبناک خواهی بود،
نان ماتم را بدیشان می‌خورانی و اشکهای بیاندازه بدیشان می‌نوشانی؟
ما را محل منازعهٔ همسایگان ما ساخته‌ای و دشمنان ما در میان خویش استهزا می‌نمایند.
ای خدای لشکرها ما را بازآور و روی خود را روشن کن تا نجات یابیم!
مَوی را ازمصر بیرون آوردی. امّت‌ها را بیرون کرده، آن را غرس نمودی.
پیش روی آن را وسعت دادی. پس ریشهٔٔ خود را نیکو زده، زمین را پر ساخت.
کوه‌ها به سایهاش پوشانیده شد و سروهای آزاد خدا به شاخه‌هایش.
شاخه‌های خود را تا به دریا پهن کرد و فرعهای خویش را تا به نهر.
پس چرا دیوارهایش را شکستهای که هر راهگذری آن را می‌چیند؟
گرازهای جنگل آن را ویران می‌کنند و وحوش صحرا آن را می‌چرند.
ای خدای لشکرها رجوع کرده، از آسمان نظر کن و ببین و از این مَوْ تفقد نما
و از این نهالی که دست راست تو غرس کرده است و از آن پسری که برای خویشتن قوی ساخته‌ای!
مثل هیزم در آتش سوخته شده و از عتاب روی تو تباه گردیده‌اند!
دست تو بر مرد دست راست تو باشد و بر پسر آدم که او را برای خویشتن قوی ساخته‌ای.
و ما از تو رو نخواهیم تافت. ما را حیات بده تا نام تو را بخوانیم.
ای یهوه، خدای لشکرها ما را بازآور و روی خود را روشن ساز تا نجات یابیم.